Σκάρος

Με τις ντουζίνες, τις γενιές και τις χιλιάδες
με τις ουρές, με τις σειρές και τις αράδες
μέσα στα γήπεδα, τις τράπεζες, τα θέατρα
μέσ' τα σχολεία, τα στρατόπεδα, τα φέρετρα

στα Διαδίκτυα, τα chat και τα τηλέφωνα
στα μαύρα άψυχα κουτιά και τα φερέφωνα
μέσα στου χρήματος, της μουσικής τα μέγαρα
δίπλα στα άνεργα τα πλήθη τα αδέκαρα...


Άιντε προβατάκια μου...
περπατάτ' αρνάκια μου...
κάμετε σιγά-σιγά...
και μας πήρε η βραδιά...


Μέσα στη γκρίζα μας την τσιμεντένια ζούγκλα
στου οχταώρου μας την πληρωμένη μούγκα
μέσα στην πείνα την τρελή για περισσότερα
στ' ''ώχ αδερφέ'', το ''χαλαρά'', το ''μη χειρότερα''

μέσα στης σκάρτης της ελπίδας πρακτορεία
στων εκλογών την ίδια πάντα ιστορία
στα SUV τα κολλημένα μες την κίνηση
στην κροκοδείλια μας την ''εθνική συγκίνηση''...


Άιντε προβατάκια μου...
περπατάτ' αρνάκια μου...
κάμετε σιγά-σιγά...
και μας πήρε η βραδιά...