ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Γενεαλογικό δένδρο
Οι Χαλκιάδες ως οι πιο γνήσιοι εκφραστές της ηπειρώτικης λαϊκής μας μουσικής, υπηρέτησαν το ίδιο πιστά και τα άλλα μουσικά είδη άλλων περιοχών της Ελλάδας, όπως και οι νεώτερες γενιές της οικογένειας τα νέα αστικά μουσικά ελληνικά ρεύματα που έδωσαν και μια άλλη διάσταση και μια καινούργια προσέγγιση και εξέλιξη στο ελληνικό μουσικό γίγνεσθαι, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην πέμπτη γενιά ανήκουν ο Μάνθος, ο Λάμπρος, ο Χρόνης, ο Βαγγέλης, ο Νίκος,ο Τάκης, ο Χρήστος και ο Μιχάλης (Λάκης) Χαλκιάς.
Κομάτια από τη ζωή του
ΛΑΚΗ ΧΑΛΚΙΑ
Οικογένεια Χαλκιάδων
Ο Μάνος Κατράκης μιλάει για τους Χαλκιάδες
ΘΕΑΤΡΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ 1982 (ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ) 125 ΧΡΟΝΙΑ ΧΑΛΚΙΑΔΕΣ
Η αποψινή βραδιά είναι αφιερωμένη στη λαϊκή μουσική της χώρας μας και στην μεγαλύτερη οικογένεια μουσικών του είδους που υπηρετεί 125 χρόνια τώρα, τους Χαλκιάδες. 125 χρόνια οι κομπανίες των Χαλκιάδων γυρίζουν από πόλη σε πόλη κι από χωριό σε χωριό,
Τάσος Χαλκιάς
Ο Τάσος Χαλκιάς ήταν ένας από τους στυλοβάτες της μουσικής μας παράδοσης και από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες στο κλαρίνο, που επί έξι δεκαετίες συνέβαλε στη διάδοση και την διατήρηση της αυθεντικής παραδοσιακής μουσικής.
«Είσαι από εκείνους που μια σωστή Πολιτεία θα έπρεπε να τους έχει στο Εθνικό Μουσείο των ζωντανών!. Όλη η ψυχή της πολυβασανισμένης Ρωμιοσύνης βρίσκεται μέσα στο κλαρίνο σου!» είχε γράψει ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ ο μεγάλος ποιητής μας Γιάννης Ρίτσος έγραφε το 1985: «Στον ήχο του κλαρίνου του Τάσου Χαλκιά βογκάει, τινάζεται, χαμογελάει και χορεύει η Ελλάδα!.»
Όμως η ξεχωριστή ποιότητα της μουσικής του άγγιξε και το ξένο ακροατήριο..
«Ήμουν βέβαιος, ακούγοντας τον, ότι είχα μπροστά μου ένα από τους μεγαλύτερους μουσικούς του κόσμου.» είχε πει το 1979 ο καθηγητής μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Τραν Βαν Κε, ενώ ο Μπένγκτ Χάλνκβιστ, Σουηδός φιλόσοφος και ιστορικός της λογοτεχνίας του 20ουαιώνα έλεγε: «Ένιωσα με τη ζεστασιά της δύναμης του, πως αυτή η μουσική, ερμηνευμένη από τον ασύγκριτο μαέστρο Τάσο Χαλκιά ποτέ δεν θα πεθάνει! Το κλαρίνο γι αυτόν είναι κάτι το ιερό, όπως η παράδοση.»
