MusicHeaven
ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΚΗ » MusicHeaven
Ο Λάκης Χαλκιάς μιλά στο MusicHeaven
Mας υποδέχτηκε στον προσωπικό του ζεστό χώρο, με εκατοντάδες δίσκους, βιβλία και μουσικά όργανα να μας περιτριγυρίζουν, μιλήσαμε για όλα αυτά που μας απασχολούν και σερφάραμε στο MusicHeaven…
Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2006 Τον Λάκη Χαλκιά τον γνώρισα πριν 12 χρόνια. Είναι ο άνθρωπος που με έκανε να αγαπήσω την παραδοσιακή μουσική! Δάσκαλος και φίλος, πάντα χαμογελαστός και ευδιάθετος, με φοβερή αίσθηση του χιούμορ, εξαιρετικά συνεργάσιμος και προσγειωμένος όπως αρμόζει σε έναν καλλιτέχνη του μεγέθους του.
Γιος του κλαρινετίστα Τάσου Χαλκιά, Ηπειρώτης στην καταγωγή, ξεκίνησε έφηβος να τραγουδά την παράδοση με τους Χαλκιάδες σε πανηγύρια σε όλη την Ελλάδα. Η φωνή του γεμάτη και μεστή, με ένταση, με χρωματισμούς και με χαμηλές συχνότητες που πολλοί θα ζήλευαν… Με τα έργα του Γιάννη Μαρκόπουλου όπου για χρόνια υπήρξε βασικός συνεργάτης του αρχίζει η πορεία του και στο έντεχνο τραγούδι. Οι συνεργασίες με τον Μ. Θεοδωράκη, Απ. Καλδάρα, Β. Τσιτσάνη, Μ. Βαμβακάρη, Γ. Ζαμπέτα, Στ. Καζαντζίδη κ.α. τον κάνουν περιζήτητο και έναν από τους πιο έμπειρους και καταξιωμένους τραγουδιστές αυτής της γενιάς.
Mας υποδέχτηκε στον προσωπικό του ζεστό χώρο, με εκατοντάδες δίσκους, βιβλία και μουσικά όργανα να μας περιτριγυρίζουν, μιλήσαμε για όλα αυτά που μας απασχολούν και σερφάραμε στοMusicHeaven…
Κινείσαι με ευκολία ανάμεσα στο παραδοσιακό στο λαϊκό και στο έντεχνο τραγούδι. Ποιο είναι αυτό που σε εκφράζει πιο πολύ;
Φαινομενικά μπορεί να δείχνει ότι είναι πολύ εύκολο, αλλά στην πράξη είναι φοβερά δύσκολο γιατί το ένα είδος με το άλλο, έχουν τεράστιες διαφορές έκφρασης και αυτό κύρια απαιτεί πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια, πολύ δουλειά, και βέβαια μεγάλη αυτογνωσία, αγάπη, ωρίμανση ηλικίας του ατόμου και βιώματα, ώστε να μπορέσει να εκφράσει με την κατάλληλη ερμηνεία και συγχρόνως την κατάλληλη τοποθέτηση του λαιμού, το είδος της μουσικής που θα τραγουδήσει.
Τώρα, ποιο είδος μπορεί να μου αρέσει και να με εκφράζει περισσότερο, αυτό δεν το έχω σκεφτεί πραγματικά, γιατί όλα αυτά τα τραγούδια που έχω τραγουδήσει μέχρι σήμερα δεν μου τα επέβαλε κανείς, ήταν και είναι δικές μου επιλογές.
Το κάθε είδος τραγουδιού και το κάθε τραγούδι έχει την δική του προσωπική στιγμή και όταν τα τραγουδάω, προσαρμόζεται η ψυχοσύνθεσή μου αναλόγως το είδος που θα τραγουδήσω και τη στιγμή της εκτέλεσης, τοποθετούνται καταλλήλως ο λαιμός μου και το στόμα μου προκειμένου να υπάρχει η σωστή άρθρωση των λέξεων και η ντοπιολαλιά του τραγουδιού αν πρόκειται για δημοτικό. Με άλλα λόγια, μεταφέρομαι εσωτερικά και νοητά στις απαιτήσεις και την εκφραστικότητα του τραγουδιού, που θέλω να το αποδίδω όχι μόνο μουσικά, αλλά προσπαθώ να ζωντανέψω ερμηνευτικά το στίχο, για να κάνω τον ακροατή να νοιώσει την πιο ζωντανή εικόνα από αυτό.
Πως βλέπεις την ελληνική μουσική στις μέρες μας; Τι έχει αλλάξει από τότε που ξεκίνησες;
Δυστυχώς η μουσική γενικά έχει γίνει έρμαιο της τύχης της. Από την εποχή που δημιουργήθηκε το ελεύθερο ραδιόφωνο έγινε η πρώτη μεγάλη ζημιά , γιατί απ’ όλους αυτούς που ασχολήθηκαν, οι πιο πολλοί ήταν άσχετοι με τη μουσική, όπως άσχετοι και με το ραδιόφωνο γενικά ήταν και όσοι έστησαν ραδιοφωνικούς σταθμούς. Εκείνη την εποχή , γύρω στο ΄90, έκανα διευθυντής στο Ράδιο ¨Ξένιος¨ του Δήμου Άνω Λιοσίων, και γνώρισα από κοντά όλο αυτό το μπάχαλο που γίνονταν, αφού το αντιμετώπισα προσωπικά σχεδόν δυο χρόνια και το χειρότερο που έγινε ήταν ότι την άλλη μέρα που έφυγα ο σταθμός άλλαξε τόσο πολύ που δεν τον γνώριζα καθόλου.
Όσοι δούλευαν ως D.J στις Disco και στα μπαρ , οι περισσότεροι δεν σκαμπάζανε τίποτε από μουσική και έπαιζαν τραγουδάκια να χορεύουν τα πιτσιρίκια της εποχής. Ξαφνικά, αφού υπήρχε μεγάλη ζήτηση στην αγορά μουσικών επιμελητών, οι ¨κύριοι¨ , πήραν εκπομπές στα νεοσύστατα ραδιόφωνα και άρχισαν να εκτελούν στην κυριολεξία την μουσική, όχι μόνο την ελληνική, αλλά και την ξένη . Ταυτόχρονα έγιναν πειθήνια όργανα των δισκογραφικών εταιριών παίζοντας τραγούδια που οι εταιρείες ήθελαν να λανσάρουν στον κόσμο ανέξοδα .
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ότι μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, χάθηκαν από αυτούς τους ραδιοφωνικούς σταθμούς όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί και ερμηνευτές του λαϊκού μας τραγουδιού που μέχρι τότε παίζονταν από τους πειρατικούς κατά κόρον.
Αυτό ήταν το πρώτο χτύπημα. Το δεύτερο και μεγαλύτερο ήρθε από την λεγόμενη ¨ελεύθερη τηλεόραση¨. Όλοι αυτοί οι θρασείς και οι ατάλαντοι που δεν είχαν στο ήλιο μοίρα, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους φερόμενοι ως ¨μουσικοί παραγωγοί¨ , που είχαν πάρει ήδη διάφορα πόστα στοραδιόφωνο , πήραν και μουσικές εκπομπές στην τηλεόραση, όχι για να παρουσιάσουν μουσικά προγράμματα ποιότητας ως όφειλαν σεβόμενοι τον κόσμο που τους έβλεπε και τους άκουγε, αλλά για να βγάλουν απωθημένα και να οικονομήσουν κανένα φράγκο.
Κάθε βράδυ γύριζαν από καμαρίνι σε καμαρίνι στα νυχτερινά κέντρα για να ψήσουν νέους ¨καλλιτέχνες¨ ότι θα τους κάνουν εκπομπές και αφιερώματα. Τα περιβόητα εκείνη την εποχή video clips από ανεκδιήγητους σκηνοθέτες, που παίρνοντας μια κάμερα και κάνοντας την πλάκα τους και άλλα πράγματα που δεν λέγονται , ξεφτιλίζοντας τα νέα κοριτσάκια και αγοράκια , πιστεύω πως ήταν η πιο τραγική και η χειρότερη περίοδος που χαρακτήρισε τον μουσικό κόσμο αυτής της δεκαετίας του ΄90.
Έτσι οι μουσικές εκπομπές μετατράπηκαν σε σαλιαρίσματα, σαχλαμαρίτσες, (τι έφαγες, με ποια ή ποιόν πήγες και άλλα κουτσομπολιά και χλεύασματα ), με ένα κόσμο χαμηλού πνευματικού επιπέδου και παρουσιάζοντας άρρωστους ανθρώπους για να τους εκθέτουν δημόσια και απροσάρμοστους. Γενικά βγήκε στη επιφάνεια ένας κόσμος τυχοδιωκτικός και τυχάρπαστος, ατάλαντοι, ψώνια, προστάτες, γυμνά μοντέλα, όμορφες ξανθιές που βλέπουν τη ζωή ωραία χωρίς κανένα πρόβλημα στα πρωινάδικα, ( ζητώ συγνώμη από τις ξανθιές που τις πήρε η μπάλα), σούργελα και γενικώς νούμερα του κερατά που έβγαζαν μόνο απωθημένα και κακία . Για ποιότητα ούτε λόγος.
Αυτοί ήταν που κακοποίησαν την Ελληνική μουσική , τον πολιτισμό μας και την ποιότητα της ζωής μας , ισοπεδώνοντας τις ανθρώπινες αξίες και κάποιοι από αυτούς επιβιώνουν ακόμη και σήμερα. Άνθρωποι χωρίς καμία μουσική παιδεία και ευαισθησία για το χώρο. Για να καταλάβει κανείς πόσο χαμηλά είχαν φτάσει τα πράγματα, θα σου πω ετούτη τη σκηνή που είδα ένα βράδυ σε κάποιο κανάλι και ανατρίχιασα. Κάποιοι ¨έξυπνοι¨ από αυτούς παρουσίαζαν έναν τραγουδιστή που είχε κάνει κάποια καριέρα στο λαϊκό τραγούδι, αλλά τελευταία δεν έστεκε και τόσο καλά στα μυαλά του, τον είχαν βάλει λοιπόν, με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά σε μια καρέκλα και τραγουδούσε σε αυτή τη στάση. Τι άλλο να πούμε για να καταλάβει κάποιος τι είδους άνθρωποι μπήκαν στο χώρο και τον κάνανε ρημαδιό.
Στη διασκέδαση άλλαξαν όλα. Όσοι πάνε σήμερα να διασκεδάσουν, το 70-80% έχουν δει τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία ως χαβαλέ. Δεν είμαι πουριτανός ούτε και ηθικολόγος αλλά π.χ. ποτέ δεν θα έβαζα το κορίτσι που συνοδεύω να ανέβει στο τραπέζι και να την κάνουν μάτι οι άλλοι, είναι κάτι που δεν πρόκειται να το καταλάβω ποτέ, αυτό που σήμερα γίνεται. Ακόμη και να μη με συνέδεε τίποτα με την κοπέλα και πάλι η πλάκα έχει τα όρια της και δείχνεις ότι δεν σέβεσαι ούτε τον εαυτό σου, αλλά ούτε τους φίλους σου και τον περίγυρό σου.
Εξ’άλλου στα περισσότερα μεγάλα νυχτερινά κέντρα δεν πάνε πια για να ακούσουν, αφού είναι λίγοι έως ελάχιστοι αυτοί που ακούνε πια, αλλά πάνε για οφθαλμόλουτρο όπως συνηθίζετε να λέγεται, για πασαρέλα, για δημόσιες σχέσεις και όλα αυτά τα σχετικά επακόλουθα που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε.
Όσο για αυτό που ονομάζουμε ψυχαγωγία δηλαδή αγωγή ψυχής έχει πάει κατά διαβόλου τελείως.
Υπάρχουν συνεχιστές της παράδοσης; Τι μπορούμε να κάνουμε για την διάδοση και διάσωση της παραδοσιακής μας μουσικής;
Και σήμερα υπάρχουν νέοι καλοί δημιουργοί, μουσικοί, πολύ καλοί τραγουδιστές και τραγουδίστριες, που παλεύουν και αγωνιούν μαζί με μας, για να διαφυλάξουν, να διασώσουν, και να διαδώσουν την πραγματικά καλή μουσική σε όλα της τα είδη. Όπως: η Παραδοσιακή μουσική, η Ρεμπέτικη, το Λαϊκό το Έντεχνο ακόμη το Νέο κύμα αλλά και το Σύγχρονο και εδώ σ’αυτά κυρίως τα είδη όπως η Παραδοσιακήκαι η Ρεμπέτικη δεν θα ήθελα να προσπαθούν να μιμηθούν τους παλιούς αλλά να βάζουν και δικά τους στοιχεία για να έχει νόημα η προσπάθεια που κάνουν και ενδιαφέρον από τους νέους ανθρώπους και να μεταφέρεται σε σημερινή εποχή αυτό το είδος της μουσικής μας ανανεωμένο και φρέσκο.
Επίσης για την καλή ξένη μουσική, μήπως είδατε ποτέ κανένα μεγάλο ξένο καλλιτέχνη της Jazz, τηςBlues, η της Rock ακόμη να τον παρουσιάσει κάποιο ιδιωτικό μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι; η για κάποιον όπως π.χ. τον Bruce Springsteen, τον Bob Marley, η τον Bob Dylan, τους Pink Floyd, έτσι στην τύχη είπα αυτά τα ονόματα, ακούσατε να γίνεται κάποια αναφορά από κάποιον για αυτούς;
Αντίθετα ασχολούνται κατά κόρον ακόμα και οι ειδήσεις για το τι κάνουν τα παγκόσμια ¨αστέρια¨ της Show Biz, όπως η Madonna και ο Michael Jackson και άλλοι μιλούν για τους έρωτές τους, για τα σκάνδαλα που προκαλούν να βρίσκονται στην επικαιρότητα και για τις διάφορες διαστροφικές τους τάσεις, για να μην αναφερθούμε για τις εγχώριες μαϊμούδες... (τα καημένα τα ζώα να μας συγχωρήσουν).
Mέχρι εκεί μας έχουν φτάσει οι ανεύθυνο -υπεύθυνοι και τσαρλατάνοι. Αφού μας έχουν πνίξει στην ηχορύπανση, στη βλακεία, στο ηχητικό χασίς και στην αποχαύνωση.
Eπιτρέπεται σήμερα να μην υπάρχουνε ώρες διαθέσιμες για να γλεντάει έστω και λίγες στιγμές ο σημερινός καθημερινός άνθρωπος με τους φίλους του; να πιουν το ουζάκι τους και να ακούσουν κανένα τραγούδι της προκοπής, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, πράγματα που ζεσταίνουν τις ανθρώπινες σχέσεις, δένουν τη φιλία και βοηθούν να μένει και ζωντανό αυτό το θαυμάσιο μουσικό μας υλικό που λέγεται παραδοσιακή μουσική, η λαϊκή, η όποια άλλη είναι.
Βέβαια σ΄αυτή την έλλειψη χρόνου που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος καθημερινά, βοηθάει η εποχή της τεχνολογίας που ζούμε και οι νέοι μας, όταν θέλουν να ακούσουν και να πληροφορηθούν κάτι που τους ενδιαφέρει , έχουν το προνόμιο να έχουν αυτό το μέσον επικοινωνίας μέσα στο σπίτι τους και μέσα από το internet μπορούν να πάρουν όσες πληροφορίες θέλουν, πράγμα που εμείς δεν το είχαμε.
Αυτό βέβαια έχει και τα καλά του σαν μέσον γιατί σου δίνει γρήγορες και άμεσες πληροφορίες δίνει δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων και επικοινωνίας ηλεκτρονικά, έχει και τα αρνητικά του, γιατί απομονώνει τον άνθρωπο και εδώ χρειάζεται να κρατήσουμε σωστές ισορροπίες για να μην χαθούν οι πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις που υφίστανται μόνο με την προσωπική επαφή και κανένα ηλεκτρονικό μέσο δεν μπορεί να τις αναπληρώσει.
Πολλά μπορούν να γίνουν για να μπορέσουμε να προστατέψουμε και να διαδώσουμε τον πραγματικό πολιτισμό μας που η μουσική είναι ένα και ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι του γιατί μιλάει σε όλες τις καρδιές παγκόσμια.
Πρώτα η ίδια η πολιτεία πρέπει να ασχοληθεί για την διαφύλαξη και την διάσωση αυτού του μουσικού μας θησαυρού δημιουργώντας ένα αρχείο όπου θα μαζευτεί όλο το υπάρχον μέχρι σήμερα υλικό και όχι να το αφήνει σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Τα μουσικά σχολεία ¨μουσικά γυμνάσια και λύκεια¨ που έχουμε και που έχει γίνει πολύ δουλειά ας φροντίσει η πολιτεία επιτέλους να τα ολοκληρώσουμε με την ίδρυση της Μουσικής Ακαδημίας. Η Τουρκία και άλλες χώρες που σέβονται τον πολιτισμό τους εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχουν ιδρύσει μουσικές ακαδημίες και τμήματα πανεπιστημίων και εδώ οι συντεχνίες και ορισμένα κατεστημένα που μια ζωή κυβερνάνε και να διαφεντεύουν αυτό τον τόπο, να μην αφήνουν την ίδρυσή τέτοιων ανωτάτων μουσικών ιδρυμάτων .
Είναι γελοία πράγματα.
Γιατί δεν γράφονται πια αυθεντικά λαϊκά κομμάτια;
Πάντα γράφονταν καλά λαϊκά τραγούδια ακόμη και σήμερα γράφονται.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν προβάλλονται και οι δισκογραφικές εταιρείες τα απορρίπτουν και δεν κάνουν παραγωγές με καλό όπως το εννοούμε τραγούδι. Έτσι θα ακούμε «το νινί σέρνει καράβια» και άλλα αυτού του απείρου κάλους τραγούδια και εδώ θέλω να πω στους νέους ανθρώπους να μην αφήνουν τον εαυτό τους να αγοράζουν ότι τους πασάρουν τα τηλεοπτικά κανάλια που γι’ αυτή τη δουλειά έφτιαξαν ακόμη και δισκογραφικές εταιρείες . Καιρός είναι να καταλάβουν όλοι αυτοί που αισχροκερδούν εις βάρος του πολιτισμού μας είναι καιρός να τους δείξουμε ότι δεν τρώμε άλλο κουτόχορτο με όλα αυτά τα γελοία και τα ανούσια που μας πλασάρουν υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας και το πνευματικό μας επίπεδο.
Με λίγα λόγια, το λεγόμενο Λαϊκό τραγούδι σήμερα δηλαδή αυτό που προβάλλεται κατά κόρον εκφράζει την πνευματική κατάντια του λαού μας. Αντίθετα με το καλό λαϊκό τραγούδι που βγαίνει αλλά δυστυχώς δεν προβάλλεται όσο θα έπρεπε και είναι καταδικασμένο. Σήμερα το τραγούδι που κυκλοφορεί και προωθείται από τα εμπορικά κυκλώματα είναι απορίμματα και περιττώματα που έχουν πνίξει το πνευματικό επίπεδο του λαού μας.
Πες μας λίγα λόγια για το ¨έργο ζωής¨ όπως το αποκαλείς «2500 χρόνια ελληνικής μουσικής» Πως σου ήρθε η ιδέα να δουλέψεις πάνω σε κάτι τόσο σημαντικό;
Το μουσικό έργο «2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ» (Από τον Όμηρο μέχρι Σήμερα), είναι όπως είπες έργο ζωής για μένα, αφού αφιέρωσα 12 χρόνια για να το ολοκληρώσω μελετώντας και ερευνώντας προς όλες τις κατευθύνσεις.
Το έργο χωρίζεται σε 5 (πέντε) ενότητες που είναι:
1. ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ (Από το 450 π.Χ. έως το 118 μ.Χ.)
Με ότι στοιχεία μέχρι σήμερα υπάρχουν αφού είχα μια ομάδα από πανεπιστημιακούς καθηγητές που βοήθησαν με τις γνώσεις και τις πληροφορίες να κάνουμε όπως πιστεύω την καλύτερη μέχρι σήμερα προσέγγιση σ’ αυτά τα μουσικά κομμάτια της αρχαίας ελληνικής εποχής που πολλοί λίγοι γνώριζαν ακόμα και την ύπαρξή τους.
Για την αρτιότερη παρουσίαση της Αρχαίας ελληνικής μουσικής κατασκευάστηκαν όλα τα απαιτούμενα, μη υπάρχοντα μουσικά όργανα, όπως και για την παρουσίαση της Βυζαντινής μουσικής, ώστε να αποδοθούν τα ιδιαίτερα ακούσματα αυτών των δύο περιόδων που είναι και οι πιο ενδιαφέρουσες στιγμές του έργου.
1) ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ (Από το 300 μ.Χ. έως το 1453)
2) ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (Από το 1600 έως το 1920)
3) ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ – ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ (Από το 1915 έως το 1945)
4) ΛΑΪΚΟ - ΕΝΤΕΧΝΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (Από το 1945 μέχρι και σήμερα)
Στο έργο παρουσιάζονται συνολικά 7 διαφορετικές ορχήστρες και παρουσιάζονται συνολικά 70 μουσικά όργανα εκ των οποίων τα 65 από αυτά είναι ελληνικά και καταδεικνύουν την εξέλιξη και τη συνέχεια που υπήρξε στην μουσική, στα μουσικά όργανα και στην ελληνική γλώσσα.
Η κασετίνα (Το Άλμπουμ) αποτελείται από 3 CDs και ένα λεύκωμα που είναι 240 σελίδες, με πολύ πλούσιο υλικό και πληροφορίες για την ελληνική μουσική από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα που γράφουν 12 έγκριτοι πανεπιστημιακοί διδάσκαλοι, όπως επίσης σχόλια για τα τραγούδια, αναφορές σε μεγάλους πνευματικούς μας ανθρώπους πλούσιο φωτογραφικό υλικό και βέβαια πληροφορίες για την οικογένεια των Χαλκιάδων και αναφορά στο μεγάλο έργο της οικογένειας στο χώρο της μουσικής.
Τέλος το λεύκωμα είναι γραμμένο εκτός από την ελληνική γλώσσα, στην Αγγλική και με εμπεριστατωμένες περιλήψεις, στην Γαλλική, την Γερμανική, και τη Ρωσική.
Το μουσικό υλικό, δηλαδή τα 3 CDs είναι από την παρουσίαση του έργου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών η ζωντανή ηχογράφηση του έργου και όλη η επεξεργασία που έγινε στα STUDIOS του Μεγάρου Μουσικής.
Εκτός από μένα παίρνουν μέρος στο Τραγούδι η Νένα Βενετσάνου και η Νάντια Καραγιάννη, στην απαγγελία – αφήγηση ο Νικήτας Τσακίρογλου και 3 χορωδίες, η Βυζαντινή χορωδία Ι.Μ. Σερρών, Πολυφωνική χορωδία Πατρών
Παιδική χορωδία του Συλλόγου Σίμωνος Καρρά
Συμμετέχουν δε μια πλειάδα από τους καλύτερους μουσικούς που ο καθένας εκπροσωπεί τον δικό χώρο.
Το έργο ¨2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ¨ ( Από τον Όμηρο μέχρι σήμερα ). Θεωρώ ότι είναι πολιτιστική ασπίδα και πνευματική θωράκιση για τους νέους μας, από τον ανελέητο βομβαρδισμό της των παγκόσμιων πολυεθνικών συμφερόντων που μας θέλουν καλούς καταναλωτές και που έχει εισχωρήσει παντού και έχει μεταβάλει τα σπίτια μας σε χωματερές ήχου και εικόνας και το σάρωμα αυτό γίνεται σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας,
Το έργο αυτό είναι κατάθεση αναφοράς για τους πολίτες του κόσμου και για τις γενιές του Ελληνισμού που έρχονται. Σύμβολο Πνευματικής και Μουσικής Ανάτασης.
Τα 2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ είναι το μουσικό πρόσωπο του Ελληνισμού. Το ακατάλυτο παγκόσμιο όπλο της Ρωμιοσύνης.
Για πιο πολλές πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο «Κέντρο Ελληνικής μουσικής Χαλκιάς» ή στοwww.lakischalkias.gr και από τον καινούργιο χρόνο του 2007, φτιάχνεται καινούργια ιστοσελίδα, με πάρα πολλές πληροφορίες για το έργο, την οικογένεια των Χαλκιάδων και πολλά πράγματα που έχουν σχέση με την ελληνική μουσική.
Έχεις συνεργαστεί με μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης στη Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από τον Στέλιο Καζαντζίδη μέχρι την Μελίνα Μερκούρη, την Ειρήνη Παπά και από τον Γιάννη Ρίτσο μέχρι τον Άντονι Κουίν. Πόσο σημαντικές ήταν αυτές οι συνεργασίες για σένα και ποια θεωρείς την κορυφαία;
Ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα θεωρώ ότι είναι αποτέλεσμα εκτός της προσωπικής μου δημιουργίας και όλων αυτών των σημαντικών συνεργασιών που η καθεμιά ήταν για μένα και μια ξεχωριστή μεγάλη στιγμή. Βίωσα πράγματα που είναι αδύνατον να μπορέσω έτσι απλά να τα εκφράσω με λίγα λόγια. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι και κάθε δευτερόλεπτο που ζούσες κοντά σε αυτούς τους τεράστιους καλλιτέχνες έπρεπε να έχεις τα μάτια σου και τα αυτιά σου σε μόνιμη εγρήγορση για να πιάνεις τη σημασία των λόγων τους, των κινήσεων τους, των παρατηρήσεων που έκαναν. Αν σου έλεγαν κάποια συμβουλή με τον τρόπο τους βέβαια, γιατί και αυτή δεν την έλεγαν στα ίσια για να μην σε προσβάλλουν, έπρεπε οι κεραίες σου να την πιάσουν αμέσως αλλιώς το έχανες το παιχνίδι.
Έχεις τραγουδήσει στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους παγκοσμίως και είσαι ένας από τους πιο αγαπημένους τραγουδιστές στους ξενιτεμένους μας. Ποιες οι εμπειρίες σου από όλες αυτές τις συναυλίες;
Πάρα πολλές και χιλιάδες τα διαφορετικά συναισθήματα που έχω ζήσει γυρίζοντας τον κόσμο ολόκληρο και πολλές φορές. Οι ξενιτεμένοι μας όπου γης, είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει ο Ελληνισμός και αυτό βγαίνει από την τεράστια προσφορά τους, στους τόπους όπου πήγε, προσφέροντας πολιτισμό, τρόπο ζωής, κοινωνικότητα και εργατικότητα.
Είναι ατελείωτες οι ιστορίες που θα μπορούσα να σου διηγηθώ, αλλά φοβάμαι πως δεν είναι της στιγμής, μόνο ένα θα σου πω ότι ήταν πολλές οι φορές που έχω δακρύσει και έχω κλάψει μαζί τους αλλά και έζησα και πολύ μεγάλες χαρές της ζωής μου κοντά τους.
Θα ήθελα να δώσεις μερικές συμβουλές στους νέους που ξεκινάνε τώρα να ασχολούνται με την μουσική και το τραγούδι.
Το μόνο που θα μπορούσα να τους πω, είναι ότι,
Πρώτον αυτό που κάνουν πρέπει να το αγαπάνε περισσότερο από κάθε τι άλλο. Δεύτερον να προσπαθούνε να έρθουν σε επικοινωνία με την μουσική για να καταλάβουν τι ζητάει από αυτούς και να την κατακτήσουν και αυτό βέβαια απαιτεί προσπάθεια μιας ζωής που δεν μπορείς να την μετρήσεις χρονικά γιατί όσο περισσότερο γνωρίζεις τη μουσική τόσο πιο πολύ θεωρείς ότι δεν έχεις κάνει πολλά πράγματα, και κύρια δεν την έχεις κατακτήσει. Είτε όργανο παίζεις, είτε είσαι τραγουδιστής, έστω και αν αυτό είναι έργο πολλών χρόνων δουλειάς και μελέτης που έχεις κάνει, για να φτάσεις σε διάφορα επίπεδα γνώσης και έκφρασης, αυτής της πιο ανελέητης και αχόρταγης αγάπης που εμείς την ονομάζουμε μουσική τέχνη.
Έχεις μια πολύ όμορφη σελίδα στο internet. Με αρκετές πληροφορίες για σένα και την δραστηριότητα σου. Ποια η σχέση σου με το internet και τις νέες τεχνολογίες; Γνωρίζεις τοMusicHeaven όπου θα δημοσιευθεί αυτή η συνέντευξη;
Όπως είπα και πριν η σελίδα που έχω αυτή τη στιγμή είναι λίγο παλιά γιατί δεν έχει ανανεωθεί εδώ και κάμποσα χρόνια, η καινούργια που θα ανεβάσω θα έχει πολύ περισσότερα στοιχεία ακόμη και μουσικό υλικό, Αγγλική γλώσσα που γνωρίζω ότι είναι απαραίτητη πια και κύρια που θα μπορώ να την τροφοδοτώ κάθε τόσο και με πιο πολλά πράγματα μόνος μου.
Με αυτό το τελευταίο δεν θέλω να πω ότι κατέχω τόσα πολλά πράγματα και είμαι σπουδαίος με αυτή την νέα τεχνολογία της εποχής μας, αλλά μπορώ να καταφέρω ορισμένα πράγματα για να πληροφορούμαι τι γίνεται στον κόσμο κατά κάποιο τρόπο.
Είμαι ανήσυχος άνθρωπος και πάντα ήμουν, γι’ αυτό και έχω καταλάβει από πάρα πολύ καιρό το σπουδαίο ρόλο που παίζει πια στη ζωή μας.
Τελικά αυτό που πιστεύω απόλυτα σήμερα, είναι ότι η γνώση αυτής της ηλεκτρονικής τεχνολογίας είναι επιτακτική ανάγκη για όλους μας, να μπούμε στο παιχνίδι αυτό, για να μην μείνουμε απ’ έξω από τα παγκόσμια τεκταινόμενα και τα ενδιαφέροντα που ο καθ’ ένας μας πρεσβεύει και παράλληλα να παίρνουμε τις πληροφορίες για να βρισκόμαστε στο προσκήνιο και να μην μπούμε στο περιθώριο.
Το Musicheaven το γνώρισα τώρα τελευταία γιατί δεν είμαι από τους φανατικούς του Internet, ενώ τέτοιου είδους κινήσεις όπως του περιοδικού σας με ενδιαφέρουν ιδιαιτέρως, γιατί βλέποντας το υψηλό πολιτιστικό επίπεδο του περιοδικού σας μέσα σ’ αυτό τον ορυμαγδό που υπάρχει, παίρνουμε και εμείς δύναμη και κουράγιο για να μπορέσουμε να παλέψουμε κοντά σε όλους αυτούς τους σκεπτόμενους ανθρώπους.
Δεν σας κρύβω τη μεγάλη μου χαρά, αλλά και την αισιοδοξία που ένιωσα όταν πληροφορήθηκα για την κίνηση αυτή που κάνετε και τους στόχους που έχετε για τη διαφύλαξη και διάσωση της καλής μουσικής και την ανάδειξη άξιων και ταλαντούχων δημιουργών της Τέχνης και του Πολιτισμού ώστε να έχουν ένα μέσον επικοινωνίας με τον κόσμο, για να μην σταματήσει η καλή μουσική να παράγεται και να δημιουργείται ώστε οι νέοι άνθρωποι να μαθαίνουν, να προβληματίζονται και μεταλαμπαδεύουν με πράγματα που ο λαός μας και όχι μόνο έζησαν, αγωνίστηκαν, δημιούργησαν και ανατράφηκαν χιλιάδες χρόνια τώρα.
Εκ μέρους του ΜusicHeaven θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο που μας διέθεσες και για τα όσα είπες.
Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που μου δώσατε την ευκαιρία να επικοινωνήσω με αυτή μου τηνσυνέντευξη με τον δικό σας κόσμο, να σας πω ότι από δω και πέρα θα είμαι κοντά σας συμπαραστάτης και αρωγός σε ότι μπορώ να βοηθήσω και να σας ευχηθώ ότι το καλύτερο για όλους τους συνεργάτες του περιοδικού.
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Λάκης Χαλκιάς
T’aidonia A.H RECORDS N.Y. 1964
ΣΤΡΑΤΗΣ Ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ
Γ. Μαρκόπουλου – Γ. Σεφέρη 1972
ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΑ
Λ. Κηλαιδονη – Γ. Νεγρεπόντη 1972/73
ΘΗΤΕΙΑ
Γ. Μαρκόπουλου – Μ. Ελευθερίου 1973
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Γ. Μαρκόπουλου – Γ. Σκούρτη 1974
ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
Γ. Μαρκόπουλου – Κ. Βίρβου 1974/75
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ
Γ. Μαρκόπουλου 1975
ΟΡΟΠΕΔΙΟ
Γ. Μαρκόπουλου – Μ. Κατσαρού 1975/76
ΕΡΓΑΤΕΣ
Γ. Μαρκόπουλου 1976
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
Γ. Μαρκόπουλου – Δ. Σολωμού 1977
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Δημοτικά 1978
ΛΑΪΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ
Απ. Καλδάρα 1979
ΡΙΖΕΣ
Δημοτικά, Λαϊκά, Ρεμπέτικα 1980
ΠΙΚΡΑΜΕΝΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ
Μ. Τόκα – Γ. Ρίτσου 1981
ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Δημοτικά 1982
ΚΕΦΙ, ΓΛΕΝΤΙ ΚΑΙ … ΧΑΜΟΣ
Δημοτικά, Λαϊκά 1985
ΕΙΡΗΝΗ : Maxi Single
Λ. Χαλκιά – Δ. Λεοντάρη 1985
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Β. Σαμούλη – Ποίηση Παλαιστίνιων Ποιητών 1986
ΟΔΥΣΣΕΙΑ
Ν. Μαμαγκάκη – Ν. Καζαντζάκη 1986
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΒΡΑΔΙΑ
Α. Στεφανίδη – Β. Παπαδόπουλου 1988
ΑΦΡΙΚΗ ΤΩΡΑ
Γ. Κατσαρού - Ποίηση Αφρικανών Ποιητών σε μετάφραση Δ. Ιατρόπουλου 1989
ΜΗΝ ΤΡΥΠΑΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Γ. Κατσαρού - Δ. Ιατρόπουλου 1991
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Δημοτικά 1992
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ
Λ. Χαλκιά – Γ. Σουρή 1996
2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
(από τον Όμηρο μέχρι σήμερα) 1998
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ
Δημοτικά τραγούδια από διάφορες περιοχές της Ελλάδας 2002
Συνέντευξη: antreas_dr
Φωτογραφίες : xeniarodo
Artwork: Jorge
Δείτε ακόμη σχετικά άρθρα για τον Λάκη Χαλκιά:
